Διαβητικό Πόδι
Ο διαβήτης είναι μια νόσος που επηρεάζει πολλούς τομείς του σώματος – συμπεριλαμβανομένων των ποδιών. Η φροντίδα των ποδιών θα πρέπει να αποτελεί σημαντικό μέρος του πλάνου κάθε διαβητικού για την πρόληψη των επιπλοκών από τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Περίπου το 70% των ατόμων με διαβήτη αναπτύσσουν προβλήματα κυκλοφορίας και βλάβες των περιφερικών νεύρων. Μαζί, αυτές οι καταστάσεις μπορούν να οδηγήσουν σε τραύματα που δεν επουλώνονται, προκαλώντας λοιμώξεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, την ανάγκη για ακρωτηριασμό.
…Προσοχή!
Στην πραγματικότητα, η βλάβη των νεύρων λόγω διαβήτη (περιφερική νευροπάθεια) είναι μια από τις κύριες αιτίες ακρωτηριασμού των ποδιών και των ποδιών σε ολόκληρο τον Κόσμο.
Προειδοποιητικά σημάδια
Δώστε ιδιαίτερη προσοχή σε οποιεσδήποτε αλλαγές στην κατάσταση των ποδιών σας.
Ένα άτομο με διαβήτη χρειάζεται δια βίου φροντίδα των ποδιών του για να εντοπίζει πιθανές επιπλοκές και να τις αντιμετωπίζει πριν καταλήξουν σε μόνιμη βλάβη των ιστών.
Καλέστε για ραντεβού
210 - 67 77 711
Διαβητικό πόδι - Κανόνες και περιποίηση
Ο ασθενής με διαβήτη πρέπει να κατανοήσει ότι τα πρώτα σημάδια της αγγειοπάθειας είναι όταν το πόδι γίνεται λαμπερό και λείο, εμφανίζει πρήξιμο, ενώ πολλές φορές αλλάζει χρώμα, γίνεται πιο σκούρο ή μελανό και χάνει τις τρίχες του. Αυτά είναι τα πρώτα συμπτώματα του αρχόμενου διαβητικού ποδιού και είναι ακριβώς η στιγμή που πρέπει να παρέμβουμε για να αποτρέψουμε τις σοβαρές καταστάσεις. Ωστόσο, ένας διαβητικός δεν πρέπει να περιμένει αυτά τα σημάδια για να ενεργήσει. Αρκετές μελέτες δείχνουν ότι εάν ρυθμιστεί σωστά το σάκχαρο από την αρχή, αυτό μπορεί να προσφέρει προστασία.
Είναι, λοιπόν, εξαιρετικά σημαντικό για τον διαβητικό να υποβάλλεται σε ετήσιες εξετάσεις για την παρακολούθηση και ρύθμιση του σακχάρου του (όπως η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη) και, καθημερινά, να φροντίζει τα επίπεδα γλυκόζης του, ώστε να αποφεύγει τις επιπλοκές.
Η σωστή καθαριότητα και περιποίηση των νυχιών από εξειδικευμένους ποδολόγους, οι οποίοι είναι περιορισμένοι στη χώρα μας, είναι επίσης απαραίτητη. Ένα μικρό τραύμα ή κακοκομμένο νύχι μπορεί να δημιουργήσει έλκος, το οποίο μπορεί να χρειαστεί από 3 έως 6 μήνες για να επουλωθεί.
Αν προκύψει διαβητικό έλκος, ο ασθενής πρέπει να απευθυνθεί άμεσα σε ειδικό γιατρό για την κατάλληλη θεραπεία και περιποίηση. Οι τεχνικές που μπορούν να εφαρμοστούν είναι πολλές, αλλά η βασική προϋπόθεση για όλες είναι ο καλός καθαρισμός της περιοχής και η χρήση ειδικών επιθεμάτων που ενισχύουν την επούλωση.
Επιπλέον, ο ασθενής με διαβητικό πόδι δεν πρέπει να περπατά ποτέ ξυπόλυτος, καθώς μπορεί να μην αισθάνεται τον πόνο λόγω της περιφερικής νευροπάθειας, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί χωρίς να το καταλάβει. Επίσης, το ανοσοποιητικό του σύστημα είναι ανεπαρκές, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο λοιμώξεων.
Τα παπούτσια που θα φορούν οι διαβητικοί πρέπει να είναι ειδικά κατασκευασμένα και άνετα, καθώς το πρόβλημα δεν είναι μόνο η επούλωση ενός έλκους, αλλά και η πρόληψη νέων τραυματισμών. Ιδιαίτερα οι γυναίκες με διαβήτη πρέπει να αποφεύγουν τα ψηλά τακούνια, καθώς αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβητικού έλκους.
Η κατασκευή ορθωτικών πελμάτων, που γίνονται μετά από ποδομέτρηση, είναι επίσης σημαντική για τη σωστή υποστήριξη του πέλματος. Αυτά τα πέλματα βοηθούν στην αποφόρτιση των σημείων με υψηλή πίεση, όπως οι κεφαλές των μεταταρσίων, προστατεύοντας έτσι από τη δημιουργία διαβητικών ελκών.
Συνολικά, απαιτούνται υπομονή, άριστη ρύθμιση του σακχάρου και μείωση παραγόντων κινδύνου, όπως το κάπνισμα και το υπερβολικό σωματικό βάρος.
Η πιθανότητα ενός ατόμου με διαβήτη να εμφανίσει έλκος στα πόδια είναι περίπου 15%. Στην Ελλάδα, το ποσοστό των ατόμων με διαβήτη που αντιμετωπίζουν προβλήματα στα πόδια τους, που ενδέχεται να οδηγήσουν σε έλκη, είναι περίπου 10%. Ανάλογα ποσοστά υπάρχουν και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Συνεπώς, η ανάγκη για πρόληψη των ελκών και των ακρωτηριασμών είναι επιτακτική και τονίστηκε στη Δήλωση του Αγίου Βικεντίου το 1993, όπου οι ειδικοί από πολλές ευρωπαϊκές χώρες κατέληξαν στον στόχο να μειώσουν τη συχνότητα εμφάνισης ελκών στα πόδια κατά 50% μέσα σε πέντε χρόνια.
Η δήλωση αυτή, αποτέλεσμα πολλών μελετών, απέδειξε ότι η συχνότητα των ελκών και των ακρωτηριασμών μπορεί να μειωθεί έως και 80%. Πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν υιοθετήσει αυτήν τη διακήρυξη και εφαρμόζουν εθνικά προγράμματα για την μείωση των ακρωτηριασμών.
